نافذ البصیرة

اصلا کاری به کار این ازدواج‌های فانتزی و به اصطلاح رمانتیک ندارم. به عشق در یک نگاه هم معتقد نیستم. می‌خواهم درمورد ازدواج‌های منطقی و اصولی که از ابتدا بر پایه منطق و تحقیق و چکش‌کاری صورت گرفته حرف بزنم.

این زندگی‌ها وقتی می‌خواهند شروع شوند، پر از شادی و خوشی هستند. عروس بله‌اش را با عسل شیرین می‌کند و تا ابد در قلبش، شهد خوش طعم آن کلمه سه حرفی را ذخیره می‌کند. داماد هم بله می‌گوید و یک عمر مسئولیت زن و بچه را می‌پذیرد.

ممکن است بعد از گذشت یک سال، یک ماه، یا حتی یک هفته، اختلافات ریز و درشت آغاز شود. خب طبیعی‌است. وقتی تازه همه مواد را داخل قابلمه بریزید و زیرش را روشن کنید، قُل‌های اول و دوم که صورت بگیرد، کمی اذیت می‌کند و آزاردهنده است. تازه آن موقع غذا مزه آب هم می‌دهد. 

کمی زمان نیاز داریم. لوبیا و سبزی با هم قُل بزنند. گفتگوهایشان را در قابلمه زندگی، تحت فشار قُل‌قُل‌های بالای سرشان انجام دهند. کمی رنگ به رنگ شوند و آرام آرام با هم صحبت کنند.

کمی که قورمه قُل زد، زیرش را کم می‌کنیم. باید بگذاریم یک سالی، دوسالی از زندگی مشترک بگذرد. تازه آن موقع باز هم خیلی شیرین نیست. بازهم اختلاف هست. اصلا همین اختلاف‌ها شیرینش می‌کند. فکر کنید در قورمه سبزی همه چیز طعم شنبلیله داشته باشد. چه می‌شود؟

گوشت‌ها را هم از همان ابتدا ریخته‌ایم. گوشت‌های زندگی، بچه‌هایمان هستند. باید زود به دنیا بیایند تا در مسیر جا افتادن قورمه‌ی زندگی، آن‌ها هم آب‌دیده و پخته شوند. اگر دیر بیایند، درست نمی‌پزند و جا نمی‌افتند. 

حالا یک ساعت پایانی آخر کار قورمه سبزی است. می آییم و چند عدد لیمو عمانی داخل قابلمه می‌ریزیم. می‌گذاریم با مواد بپزد و جابیفتد. اگر ترش و خوشمزه باشد، خورش بی نظیر می‌شود. اگر یکی دوتایش تلخ باشند، خورش کمی تاثیر می‌پذیرد ولی همان طعم را در خودش درست می‌کند.

این لیمو‌های آخر قورمه سبزی، عروس و دامادند که آخر کار به قورمه سبزیِ زندگی اضافه می‌شوند و مزه‌اش را عجیب تحت تاثیر قرار می‌دهند. اگر درست انتخاب شده باشند، قورمه سبزیمان خوشمزه و جا افتاده می‌شود. والا که..

اگر بگذاریم قورمه سبزی زندگیمان خوب جا بیفتد، اگر همان سال‌های اول انتظار جا افتادگی و پختکی از هم نداشته باشیم، اگر از همان اول بسم‌الله انتظار ورود به بهشت برین نداشته باشیم، اگر صبوری کنیم و اجازه دهیم مزه‌های قورمه که همان نظرات مختلف هر دو نفر هستند، خوب در هم حل شوند، خوب بپزند، چند سال که بگذرد، شاهد یک زندگی جا افتاده و پخته خواهیم بود. یک زندگی با عطر و طعم قورمه‌سبزی‌های مادر بزرگ که همه انگشتان دستمان را با آن می‌خوردیم.

زندگی‌هاتون جا افتاده، با طعم قورمه سبزی!

+فاطمه صداقت

در جای جای دنیا افراد دغدغه مندی هستند که به فکر افتادند و احساس وظیفه کردند که کار مثبتی انجام دهند و باری از دوش اسلام و مسلمانان بردارند؛ یکی از این ها کار های فرهنگی و تربیتی است که غالبا بچه مذهبی ها به این امر مشغول هستند که جای تحسین دارد البته به برخی از این بزرگواران دغدغه مند باید تذکر داده شود که صرف احساس نیاز نباید در این مسائل ورود کرد بلکه به تخصص هم نیاز است تا منجر به اثر سوء یا آفات متعدد نشوند و اثر مثبت به جای گذارند.

+سرباز کوچولو

نمی دونم چه حکمتی هست ولی این حجم از نافرمانی خدا اونم تو این مملکتی که افتخار نوکری حضرت ولیعصر رو داره ظلم بزرگی هست به هر دری که وارد بشم هزاران سال حرف داره 

از خلاصه این حرفای علی اصغر درونم به این میرسم که حد اقل تو خونه قاضی باید گردو ها حساب و کتاب داشته باشه آخه حکم خدا که وابسته به حرف چهار تا حروم خور اهل گناه اونور آبی نیست 

با خودم میگم نکنه به خاطر دست کم گرفتن حکم خدا علما مون چوب بخورن؟

ما که مثل همیشه علی اصغر رو با یه جوک سرگرمش کردیم تا سوزشش رو فراموش کنه اما ....

اما خدا به داد کسی برسه که تو دادگاه الهی جوابی نداره چرا که قاضی،شاهد هم هست.

کافری سخت شد از سستی ما در ره دین

سبب رونق کفر است مسلمانی ما....

این روزا تیتر داغ خبر های مجاز آباد، شده داستان هتک حرمت به بانوی آمر به معروف . اره ،خبر داغ شبکه ها و فشنگ داغ مغز من که وقتی نگاه میکنم از چشمم شروع می‌کنه به سوختن و تا جیگرم رو ذوب می‌کنه .

با خودم میگم چی باعث شد که مردم آنقدر نسبت به دین و مذهب جبهه بگیرند و پا روی انسانیت بزارن . اصلا سیاست بد ولی وقتی مروری میکنم تو درسهای مذهبم لا به لای کتاب شهید ثانی تو برگه های آخر جهاد میبینم که قانون گذاران جمهوری اسلامی این بخش از کتاب شهید رو نخوندن انگار ...

یا اون حدیثی که حضرت امام حسین علیه السلام فرمودند:

♦️ بر هیچ چشم مؤمنى روا نیست که ببیند خدا نافرمانى مى شود و چشم خود را فرو بندد، مگر آن که آن وضع را تغییر دهد.

+علی اصغر طالب حقیقی

ایمان مسئله ی بسیار عمیق و قابل تاملی است٬ اما تشخیص انسان با ایمان واقعی خیلی پیچیده است؛ چون فرق است بین مومن واقعی و کسی که تظاهر به ایمان میکند که اطرافیان فکر کنند با ایمان است یا حتی خودش را فریب دهد که مومن است؛ اما ایمان ملکه ایست نفسانی که با خود عمل به همراه می آورد همانطور که از آیه شریف هم همین برداشت میشود « یهدیهم ربهم بإیمانهم » و قطعا کسی که باوری داشته باشد راحت طلبی٬ خستگی٬ وادادگی٬ ناپختگی٬ دلزدگی نمی تواند به معنای واقعی جلوی او را بگیرد٬ ایمانش او را هدایت میکند و برایش عمل به همراه می آورد.

پس یک مشکل بزرگ بیشتر انسان ها این است که یقین به خیلی چیز ها که می گویند ندارند و همین طور می شود که در همین نزدیکی زیاد هستند انسان هایی که زیبا حرف می‌‌زنند ولی... زشت عمل می کنند.

+سرباز کوچولو

یکی دیگر از معضلات بیشتر افراد جامعه ی ما راحت طلبی (بحران تنبلی) است؛ افراد بلند پرواز و کوته نگری که دوست دارند به چیزهای بسیار زیاد و جاهای بالایی برسند ولی کمی همتشان آن ها را حتی از نیم پله ی توالت عمومی هم بالا نمی برد چه برسد به قله ی آرزو ها یا از این قبیل چرندیات٬ نمی دانم چگونه ناله کنم از فرهنگ سطحی غرب که عمیقا در دل های برخی رخنه کرده که بسیاری فکر‌ می کنند آن شوالیه و یا فلان قهرمان همیشه به دادشان می رسد و آن ها فقط کافی است دستشان را روی سرشان بگذارند و جیغ صورتیشان را بزنند که ناگهان از ته چاه به نوک قله٬ از ناامیدی به اوج خوشبختی می‌رسند بدون هیچ «تلاش» و «پشتکاری»؛ شاید در رنگ های آن ها رنگ قهوه ای اصلا معنا نداشته باشد ولی به نظر برخی برای رشد کردن نیاز دارند یکی دوباری قهوه ای شوند که حواسشان باشد که این خود هستند که زندگیشان را رنگامیزی میکنند.

+سرباز کوچولو

یادمان باشد اگر روزی حرفی زدیم که به آن معتقد نبودیم، بالاخره روزی خواهد رسید که دست تقدیر این دوگانگی و تزویر را افشا خواهد کرد.

پس چه بهتر که حرف هایمان موازی با اعتقادمان باشد.

آقای جوان... 

دم از حب وطن زدن و شعار های ناسیونالیستی سردادن با تغییر ملیت "تنها دردانه ی بابا" جور در نمی آید.

نوستالژی: تزویر سکه ای دو روست...😉

+علیرضا زارع

حجاب از جمله مسائلی است که به شدت میان غرب و اسلام مورد اختلاف است.تفاوت این دو دیدگاه میتواند تفاوت در ارزشگذاری آنها برای مقام انسانیت باشد.اسلام تعریفی از آزادی دارد که با ولنگاری غرب منافات دارد.

تعریف غرب از حجاب اسلامی یعنی محدودیت برای زن،یعنی عدم تساوی میان زن و مرد،یعنی زن موجودی خانگی است که حق ندارد از خانه خارج شود،نمیتواند مانند مرد فعالیت اجتماعی داشته باشد،سر کار برود،با هر فردی ارتباط مستقیم داشته باشد و استدلال آنها حرمسراهایی است که در ایران قدیم ویا هند وجود داشته است.

اما...

نظر اسلام حول محور حجاب نه به معنای محدودیت است.نه مخالف با فعالیت اجتماعی زن است و نه مخالف تساوی زن و مرد در مقام انسانیت است.اینکه اسلام می گوید حجاب برای زن واجب است،به منزله ارزش نهادن به مقام انسانیت زن با توجه ب خلقت اوست.

پس چه تفاوتی است میان انسان و سایر حیوانات؟

البته که حجاب تنها مختص و منحصر به زن نیست و مرد نیز دارای حجاب هایی است که باید آنها را رعایت کند.

این*باید*نه به معنای اجبار بلکه معنایش ارزش نهادن به نوع خلقت انسان است.

حال میخواهد مرد باشد یا زن...

با یک نگاه عقلانی هم اگر به وجود حجاب بنگریم،میبینیم حجاب جز برای ایجاد امنیت روانی خانواده و در ابعاد بزرگتر جامعه،استحکام بخشیدن به بنیان خانواده و تامین آزادی به ویژه برای زن نیست که نتیجه آن حضور پررنگتر، چشمگیرتر و تاثیرگذارتر او در جامعه میتواند باشد.

تساوی زن و مرد یعنی برابری در انسانیت نه خلقت.

+ مرتضی نادعلیان

گاهی گناه نکردن مااز روی تقوا و خود نگهداری مان نیست؛بلکه بخاطر این است ک موقعیت گناه برایمان فراهم نشده است.یکی از بهترین ودقیقترین مثالهای این مسئله،ماجرای یوسف نبی علیه السلام وزلیخا درقرآن است؛وقتی خبرش در شهرپخش شد،همه ی دهان ها گفتند همسرعزیزمصر گناهکاراست.بولهوس است.خائن ب شوی خود است

همسرعزیزمصر غلامش را ب سوی خود دعوت کرده.عشق غلام در قلبش رخنه کرده.برای غلامش دام پهن کرده.

اما...

وقتی صاحب همین دهان ها تنها دریک برخورد با آن غلام قرار میگیرند.کم می آورند.دست ها میبرند.

ورق برمیگردد:حق با زلیخا بود.اوبسیار بزرگ و زیباست.

انسان نیست،فرشته است.

کلام آخر...

سعی مان براین باشد ظاهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خود مقایسه نکنیم.هرگز نمیتوانیم خود را در مقام سرزنش و قضاوت دیگران قرار دهیم.

یگانه قاضی عالم خداست

+مرتضی نادعلیان