انفجار نفتکش‌ها این بار در عمان!
و باز انگشت‌های خون‌آلود به سمت ایران می‌رود،
در شورای امنیت مطرح میشود،
امّا رسیدن به اجماع بین المللی علیه ایران، سراب میشود،
آیا در حال تکمیل پازلی برای بدست گرفتن تنگه و دریای عمان هستند؟
+سید علیرضا مصطفوی
یکی دیگر از معضلات بیشتر افراد جامعه ی ما راحت طلبی (بحران تنبلی) است؛ افراد بلند پرواز و کوته نگری که دوست دارند به چیزهای بسیار زیاد و جاهای بالایی برسند ولی کمی همتشان آن ها را حتی از نیم پله ی توالت عمومی هم بالا نمی برد چه برسد به قله ی آرزو ها یا از این قبیل چرندیات٬ نمی دانم چگونه ناله کنم از فرهنگ سطحی غرب که عمیقا در دل های برخی رخنه کرده که بسیاری فکر می کنند آن شوالیه و یا فلان قهرمان همیشه به دادشان می رسد و آن ها فقط کافی است دستشان را روی سرشان بگذارند و جیغ صورتیشان را بزنند که ناگهان از ته چاه به نوک قله٬ از ناامیدی به اوج خوشبختی می‌رسند بدون هیچ «تلاش» و «پشتکاری»؛ شاید در رنگ های آن ها رنگ قهوه ای اصلا معنا نداشته باشد ولی به نظر برخی برای رشد کردن نیاز دارند یکی دوباری قهوه ای شوند که حواسشان باشد که این خود هستند که زندگیشان را رنگامیزی میکنند.
+سرباز کوچولو
هر کس علی علیه السلام را به یک جلوه میشناسد.
یکی با شجاعتش،یکی با قدرتش،یکی با علمش،یکی با مهربانی اش.یکی با کرامتش.
اما مگر میشود علی(ع) را شناخت؟!
هیهات
خاک عالم بر سر مردمی که گوهری چون علی(ع) را پس زدند.کسی را کنار گذاشتند که با گوشه چشمش عالمی را هدایت میکند،عالمی را زنده میکند و میمیراند.
واقعا علی(ع) کیست که حائظ سنی مذهب میگوید: مگر میشود درباره علی(ع) سخن گفت؟! اگر قرار بود حق علی(ع) ادا شود همه گویند غلو است و اگر حق او ادا نشود درباره علی(ع) ظلم است.
به راستی که سخن گفتن درباره علی(ع) کار آسانی نیست.
اگر دریاها مرکب شوند، درختان قلم شوند، انسان ها نگارشگر شوند و جنیان شمارشگر، باز هم نمیتوانند از پس بی نهایت فضائل علی(ع) برآیند.
علی را باید کسی نظیرِ بی نظیرِ پیامبر(ص) بشناسد.
آری. اگر علی(ع) را غیر نبی(ص) شناخت و مشرک شد؛ تعجب نکن.
اما من علی(ع) را به صبرش شناختم،صبرعلی(ع) یعنی حق خلافتت را غصب کنند اما برای بقاء نام الله سکوت کنی.
صبر علی(ع) یعنی به ناموست دست درازی کنند، اما برای اینکه نام محمد(ص) بر سر ماذنه ها باقی بماند دم نزنی.
علی علی علی
یاعلی
واقعا تو کیستی که ندیده و نشناخته، این همه را شیفته و دلداده و دلباخته خودت کردی؟
کاش مرا هم با این همه همراه کنی...
+مرتضی نادعلیان
عامل اصلی عدم پایبندی به عهدهایی که با خود و یا در مقابل خداوند متعال می‌بندیم یک حالتی است تحت عنوان: "وادادگی"
وادادگی یعنی سرد شدن و کمتر شدن عظم و اراده که نتیجه و ثمرۀ "روزمرگی" است و اگر بخواهیم دچار روزمرگی نشویم باید دست از "عادت کردن" چه به کارهای مثبت و چه منفی برداریم. کار های مثبت را نه از روی عادت، بلکه از روی اطاعت انجام دهیم.
برنامۀ اسلام پخته شدن است نه داغ شدن! زیرا هر داغ شدنی سرد شدن هم در پی دارد پس سعی کنیم مواقعی به عهد بستن فکر کنیم که پخته شده باشیم.
خداوندا کمک کن تا به عهد هایی که در طوفان میبندم، در آرامش پایبند باشم...
+علیرضا زارع
سال‌ها دل طلب جام‌جم از ما می‌کرد و‌آنچه خود داشت ز بیگانه تمنّا می‌کرد
هر چه از بیرون می‌گیری شاید برای لحظاتی از تو کوهی از انگیزه بسازند اما با گذر زمان جز مقداری سنگ و صخره از این کوه نمی‌ماند! پس شاید بهتر باشد نگاهت را به سمت خودت متوجه کنی و نیروی محرکه مورد نیازت را داخل خودت جست و‌جو کنی، با این کار آتشفشان انرژی و انگیزه خودت خواهی شد و چشمانت دیگر به کف زدن‌ها و سرتکان دادن‌های دیگران نخواهد بود.
+سید علیرضا مصطفوی
بعد از برد قاطعانه ایران، در مقابل کانادا باید به رامبد جوان گفت:
قدم نو رسیده برای کانادا خعیلی مبارک بوده😂😂😂
ان شاءالله فرزند های بعدی آمریکا و اسرائیل و انگلیس...😜😄
+علیرضا زارع
قادر نبودن به توقف فکر ، گرفتاری وحشتناکی است
اما از آن جا که همه از آن رنج می‌بریم ، متوجه آن نیستیم و آن را حالتی متعارف می‌پنداریم ... هنگامی که فکر محو میشود شما در جریان ذهنی خود یک وقفه، یا به عبارت دیگر یک گسستگی یا » بی ذهنی « را تجربه می‌کنید. در ابتدا فاصله ها کوتاه هستند و شاید چند ثانیه طول بکشد ، اما به تدریج طولانی می‌شوند . هنگام بروز این وقفه ها در خود سکوت و آرامش خاصی احساس می‌کنید.
متن بالا برشی بود از کتاب«تمرین نیروی حال» نوشته اکهارت تول
پی نوشت؛
لطفا نترسید!! درسته نویسنده غربی هست ولی زندگی در زمان حال در روایات مختلفی آمده
و علامه طباطبایی در رسالة الولایة و امام خمینی در چهل حدیث هم درباره اش سخن گفته اند(البته با تعابیر مختلف) و این دقیقا همان چیزی است که عرفا اسمش را نفی خواطر می گذارند.
+سید علیرضا مصطفوی
یادمان باشد اگر روزی حرفی زدیم که به آن معتقد نبودیم، بالاخره روزی خواهد رسید که دست تقدیر این دوگانگی و تزویر را افشا خواهد کرد.
پس چه بهتر که حرف هایمان موازی با اعتقادمان باشد.
آقای جوان...
دم از حب وطن زدن و شعار های ناسیونالیستی سردادن با تغییر ملیت "تنها دردانه ی بابا" جور در نمی آید.
نوستالژی: تزویر سکه ای دو روست...😉
+علیرضا زارع
