نافذ البصیرة

وقتی صحبت از عشق و عاشقی به میان می آید ، دست و دلم میلرزد؛

بخصوص زمانی که سخن از یک عشق حقیقی در میان باشد.

به نظرم ، عاشق حقیقی کسی است که عشق حقیقی را درک کرده باشد ، مسیر رسیدن به معشوق را به پایان رسانده و 

در آخر این جاده ی عشق ، معشوق خود را در آغوش گرفته باشد.

تنها عده ی قلیلی هستند که این مسیر را با همه ی مزاحمت های شیطانی اش به انتها میرسانند.خوشا به حال عاشقی که برای رسیدن به یگانه معشوقش جسم و روح خود را از هر اسارتی آزاد میکند.

به راستی که شهدا زنده اند و نزد پروردگارشان روزی میخورند.

اصلا مگر میشود شهید شوی و بمیری؟!

شهادت تازه اول وصال عاشق و معشوق است.

وااااای!

چه رسیدنی!

چه وصالی!

وصالی که در آن هیچ فصل و جدایی راه ندارد.

راستی تعریف تو از شهید چیست؟

شهید یعنی ، خود را ندیدن و تنها معشوق را نظاره کردن.

شهید یعنی خود را خالص کردن برای یکی شدنِ با معشوق.

اصلا شهید یعنی سراپا معشوق.

گرچه سخن گفتن از شهید سخت است.

واقعا که نمیتوان فهمید شهید کیست و شهادت چیست.

مگر وسعت نام شهید اجازه میدهد که او را توصیف کنی؟!

اگر میخواهی به درک وسعت نام شهید برسی باید وسعت روح خودت را بسنجی.

تا وقتی که دست و دلت به دنبال دنیا طلبی باشد ، نمیتوانی شهید را درک کنی .علتش این است ؛ اصلا دنیا نمیتواند خودش را برای شهید وسعت دهد.

قرارمان این بود دیگر😉

اول باید ظرف وجودمان را مهیا کنیم.

یعنی میشود قبل از رفتن ، روحمان را برای اوج وصال بندگی و عشق بازی با چنین معشوقی مهیا کنیم؟

خدا کند...

آمین.

+مرتضی نادعلیان

سحرگاه ۱۳ شوال ۱۴۴۰

اینکه دائما خودت را مشغول کارهای - به ظاهر مثبت مختلف -کرده‌ای ، درس می‌خوانی ، یادداشت می‌نویسی ، ورزش می‌کنی ، تلویزیون می‌بینی ، کارفرهنگی می‌کنی ، میگی و می‌خندی و... اما نمیتونی یک دقیقه با خودت حرف بزنی و با خودت خلوت کنی تا جائیکه حتی «از خودت فرار می‌کنی» نشونه اینه که مسیر رو داری اشتباه میری ، اخلاص نداری.

کل دنیا رو هم تغییر بدی و همه جا هم از تو صحبت کنند باز راضی نیستی

+سید علیرضا مصطفوی

خیلی کار ناشایستی است که ما، انسان های اطرافمان را از ظاهرشان مورد قضاوت قرار بدیم.

گاهی اوقات کلاغ خیلی رو سفید تر از کبوتر ظاهر میشود ولی بخاطر رنگ و ظاهر نه چندان زیبایش! محکوم به تنفر است...

به هر حال ظلم، ظلم است چه در حق یک سفید پوست و چه درحق یک سیاه پوست. چه سیاهانی همچون جَون بن حُوی که در رکاب حسین(علیه السلام)به اعلی علیین پیوستند و رستگار شدند و چه سفیدانی همچون شمر ها و یزید های دیروز و امروز که به درک اسفل السافلین واصل شدند.

پس فریب ظاهر اشخاص را نخوریم و بدانیم ملاک چیز دیگری است:  "ان اکرمکم عند الله اتقاکم"

+علیرضا زارع

نمی دونم چه حکمتی هست ولی این حجم از نافرمانی خدا اونم تو این مملکتی که افتخار نوکری حضرت ولیعصر رو داره ظلم بزرگی هست به هر دری که وارد بشم هزاران سال حرف داره 

از خلاصه این حرفای علی اصغر درونم به این میرسم که حد اقل تو خونه قاضی باید گردو ها حساب و کتاب داشته باشه آخه حکم خدا که وابسته به حرف چهار تا حروم خور اهل گناه اونور آبی نیست 

با خودم میگم نکنه به خاطر دست کم گرفتن حکم خدا علما مون چوب بخورن؟

ما که مثل همیشه علی اصغر رو با یه جوک سرگرمش کردیم تا سوزشش رو فراموش کنه اما ....

اما خدا به داد کسی برسه که تو دادگاه الهی جوابی نداره چرا که قاضی،شاهد هم هست.

کافری سخت شد از سستی ما در ره دین

سبب رونق کفر است مسلمانی ما....

این روزا تیتر داغ خبر های مجاز آباد، شده داستان هتک حرمت به بانوی آمر به معروف . اره ،خبر داغ شبکه ها و فشنگ داغ مغز من که وقتی نگاه میکنم از چشمم شروع می‌کنه به سوختن و تا جیگرم رو ذوب می‌کنه .

با خودم میگم چی باعث شد که مردم آنقدر نسبت به دین و مذهب جبهه بگیرند و پا روی انسانیت بزارن . اصلا سیاست بد ولی وقتی مروری میکنم تو درسهای مذهبم لا به لای کتاب شهید ثانی تو برگه های آخر جهاد میبینم که قانون گذاران جمهوری اسلامی این بخش از کتاب شهید رو نخوندن انگار ...

یا اون حدیثی که حضرت امام حسین علیه السلام فرمودند:

♦️ بر هیچ چشم مؤمنى روا نیست که ببیند خدا نافرمانى مى شود و چشم خود را فرو بندد، مگر آن که آن وضع را تغییر دهد.

+علی اصغر طالب حقیقی

ایمان مسئله ی بسیار عمیق و قابل تاملی است٬ اما تشخیص انسان با ایمان واقعی خیلی پیچیده است؛ چون فرق است بین مومن واقعی و کسی که تظاهر به ایمان میکند که اطرافیان فکر کنند با ایمان است یا حتی خودش را فریب دهد که مومن است؛ اما ایمان ملکه ایست نفسانی که با خود عمل به همراه می آورد همانطور که از آیه شریف هم همین برداشت میشود « یهدیهم ربهم بإیمانهم » و قطعا کسی که باوری داشته باشد راحت طلبی٬ خستگی٬ وادادگی٬ ناپختگی٬ دلزدگی نمی تواند به معنای واقعی جلوی او را بگیرد٬ ایمانش او را هدایت میکند و برایش عمل به همراه می آورد.

پس یک مشکل بزرگ بیشتر انسان ها این است که یقین به خیلی چیز ها که می گویند ندارند و همین طور می شود که در همین نزدیکی زیاد هستند انسان هایی که زیبا حرف می‌‌زنند ولی... زشت عمل می کنند.

+سرباز کوچولو

انفجار نفتکش‌ها  این بار در عمان!

و باز انگشت‌های خون‌آلود به سمت ایران می‌رود،

در شورای امنیت مطرح می‌شود،

امّا رسیدن به اجماع بین المللی علیه ایران، سراب می‌شود،

آیا در حال تکمیل پازلی برای بدست گرفتن تنگه و دریای عمان هستند؟

+سید علیرضا مصطفوی

یکی دیگر از معضلات بیشتر افراد جامعه ی ما راحت طلبی (بحران تنبلی) است؛ افراد بلند پرواز و کوته نگری که دوست دارند به چیزهای بسیار زیاد و جاهای بالایی برسند ولی کمی همتشان آن ها را حتی از نیم پله ی توالت عمومی هم بالا نمی برد چه برسد به قله ی آرزو ها یا از این قبیل چرندیات٬ نمی دانم چگونه ناله کنم از فرهنگ سطحی غرب که عمیقا در دل های برخی رخنه کرده که بسیاری فکر‌ می کنند آن شوالیه و یا فلان قهرمان همیشه به دادشان می رسد و آن ها فقط کافی است دستشان را روی سرشان بگذارند و جیغ صورتیشان را بزنند که ناگهان از ته چاه به نوک قله٬ از ناامیدی به اوج خوشبختی می‌رسند بدون هیچ «تلاش» و «پشتکاری»؛ شاید در رنگ های آن ها رنگ قهوه ای اصلا معنا نداشته باشد ولی به نظر برخی برای رشد کردن نیاز دارند یکی دوباری قهوه ای شوند که حواسشان باشد که این خود هستند که زندگیشان را رنگامیزی میکنند.

+سرباز کوچولو

هر کس علی علیه السلام را به یک جلوه میشناسد.

یکی با شجاعتش،یکی با قدرتش،یکی با علمش،یکی با مهربانی اش.یکی با کرامتش.

اما مگر میشود علی(ع) را شناخت؟!

هیهات

خاک عالم بر سر مردمی که گوهری چون علی(ع) را پس زدند.کسی را کنار گذاشتند که با گوشه چشمش عالمی را هدایت میکند،عالمی را زنده میکند و میمیراند.

واقعا علی(ع) کیست که حائظ سنی مذهب میگوید: مگر میشود درباره علی(ع) سخن گفت؟! اگر قرار بود حق علی(ع) ادا شود همه گویند غلو است و اگر حق او ادا نشود درباره علی(ع) ظلم است.

به راستی که سخن گفتن درباره علی(ع) کار آسانی نیست.

اگر دریاها مرکب شوند، درختان قلم شوند، انسان ها نگارشگر شوند و جنیان شمارشگر، باز هم نمیتوانند از پس بی نهایت فضائل علی(ع) برآیند.

علی را باید کسی نظیرِ بی نظیرِ پیامبر(ص) بشناسد.

آری. اگر علی(ع) را غیر نبی(ص) شناخت و مشرک شد؛‌‌‌ تعجب نکن.

اما من علی(ع) را به صبرش شناختم،صبرعلی(ع) یعنی حق خلافتت را غصب کنند اما برای بقاء نام الله سکوت کنی.

صبر علی(ع) یعنی  به ناموست دست درازی کنند، اما برای اینکه نام محمد(ص) بر سر ماذنه ها باقی بماند دم نزنی.

علی علی علی

یاعلی

واقعا تو کیستی که ندیده و نشناخته، این همه را شیفته و دلداده و دلباخته خودت کردی؟

کاش مرا هم با این همه همراه کنی...

+مرتضی نادعلیان